“Ga ervoor als je denkt dat dit jouw leven is”
Walter Canipel speelt sinds 2011 bij Tutti Fratelli. Hij speelde in “Temmen van de Feeks”, “Diep in mijn hart” en “de Burgermansbruiloft”.
In “Café Bohème”, de productie van WALPURGIS en Tutti Fratelli, nam hij de rol van een arme cafébezoeker op zich. Over zijn deelname schrijft hij het volgende:
“Ik vond Café Bohème heel goed. Het was zwaar, maar een wel hele ervaring en nu het gedaan is, vind ik dat spijtig. Ik herkende mezelf in de rol van de arme vaste klant bij cafébazin Jeanne die zonder geld zijn dagelijks pintje krijgt. Ik heb dit in het echte leven ook meegemaakt en het is inderdaad zo dat mensen die arm zijn of dakloos, vaak worden bekeken als uitschot. Dat vind ik verkeerd. Want of je nu rijk bent of arm, blank of zwart, we zijn allemaal mensen.
Ik heb geleerd dat ik meer zelfvertrouwen mag hebben in mijn eigen kunnen en ook dat er vele manieren bestaan om toneel te maken.
Mijn deelname aan Café Bohème heeft me bijgebracht dat mensen uit de middenklasse en mensen in armoede zeer goed met elkaar kunnen omgaan als ze maar willen. Er kan een hechte vriendschap ontstaan zowel tussen de spelers als tussen de andere mensen en ook met de leden van den Ambrasband.
Het was ook een hele ervaring om eens niet in een theater te spelen maar op locatie. Het was er wel wat koud en zonder micro viel het soms niet te verstaan maar we hadden wel kleine microtjes. De mensen die het helemaal ineengestoken hebben, hebben hun handen vol gehad en het heeft me bijgebracht dat je van iets lelijks iets mooi kunt maken. We hebben ons goed geamuseerd.
Het theater is een deel van mijn leven geworden. Ik speel al vier jaar bij Tutti Fratelli en ik zou het niet meer kunnen missen en dit dankzij vier mensen: Erik Vlaminck, Nathalie Gijsbrechts, Ilse Moors en Reinhilde Decleir.
Er was een tijd geweest dat ik wou stoppen omdat ik zei dat ik het toch niet zou kunnen maar Reinhilde heeft mij laten inzien dat ik niet zo rap mag opgeven. En daar ben ik nu blij om. Het is nu zo dat als we een jaar stil liggen, ik het wel mis. En daarom zeg ik nog dit, dat we nog lang mogen blijven bestaan en nog vele stukken mogen maken.
Voor de mensen die het snel willen opgeven zou ik de raad willen geven “ga ervoor als je denkt dat dit jouw leven is”.
Ik wil ook nog de mensen van Tutti Fratelli bedanken die ons een hart onder de riem hebben gestoken. Het was voor mij vooral een ontdekking van mijn eigen kunnen.