Met bakken liefde en hartveroverende liederen, zullen ze er staan in Oostende: twaalf fratelli, begeleid door topmuzikanten, brengen een concert van hart tot hart. Met open vizier, dicht bij het publiek. Een feest voor ogen en oren en een ode aan de oorsprong, waanzin, schoonheid en einde van ons bestaan. Naar aanleiding van ‘We zullen doorgaan’ op Theater aan Zee, spraken we met zangcoach en Oostendenaar, Steve Dugardin.
Wanneer we hem opbellen, blijkt hij druk in de weer. Waar voor de meeste gezelschappen en theaters de zomerstop bijna ingaat, begint het voor Steve nu pas want naast zingen en lesgeven, behelst hij samen met een ploeg hardwerkende collega’s de productie voor Theater aan Zee. “Tutti Fratelli moést er gewoon bij zijn!”
Al van bij het prille begin begeleid jij de fratelli in hun zang. Hoe kwam je bij Tutti Fratelli terecht?
Reinhilde en ik waren al jarenlang collega’s bij Studio Herman Teirlinck, waar ik als zangleraar aan de slag was. Bovendien werkte ik geregeld samen met haar broer, Jan Decleir en reisde ik gedurende drie jaar mee met zijn voorstelling ‘Gilles’. Ook tijdens die repetities liep ik haar geregeld tegen het lijf. Wanneer ze (toen nog onder de vleugels van Toneelhuis en Josse De Pauw) aan ‘The Best of Shakespeare’ (2006)werkte, vroeg ze me of ik geen zangles wilde geven en ik stemde in. Centjes waren er niet, maar dat maakte ze goed met bloemen of een etentje. Toen ze speelde met de idee om met Tutti Fratelli de Driestuiversopera (2008) te brengen, vroeg ze me: “Gaan ze dat wel kunnen?”. “Ja”, zei ik. We hebben dat gedaan en ik ben niet meer weggegaan.
Afgezien van de huidige productie, De Störm, heb jij 15 jaar lang alle voorstellingen begeleid. Wat maakt Tutti Fratelli voor jou zo bijzonder?
Dat klinkt misschien gek, maar Tutti Fratelli besluipt je. Toen ik er 15 jaar geleden begon, was dat echt als zangcoach. Waar Reinhilde er mee opstond en soms ook haar nachtrust er voor liet, was het voor mij, aanvankelijk, gewoon een job. Maar gaandeweg ben ik verliefd geworden. Wie bij fratelli werkt, zal dat beamen: het zuigt je als het ware binnen en omarmt je.
Daarnaast is het ook als zangcoach een heel bijzondere groep om mee te werken. Zelfs de meest complexe stukken, gaan ze niet uit de weg. Waar meer geoefende, professionele zangstemmen bij stukken als die van de Driestuiversopera een zekere schroom aan de dag zouden leggen, studeren fratelli ze ongeremd in, als ware het Elvis Presley. Terwijl die stukken technisch vaak zeer ingewikkeld zijn. “Wij doen dat wel!”, luidt het. Dat is zeer straf.
15 jaar Tutti Fratelli, dat is ook 15 jaar intens samenwerken met Reinhilde Decleir. Wat betekende zij voor jou?
Veel. Ik ben ontzettend dankbaar dat ik 15 jaar lang aan haar zijde heb mogen staan en zo nauw met haar heb kunnen samenwerken. Doorheen de jaren heb ik veel van haar geleerd. Niet in het minst het belang van tekst. Waar je als klassiek zanger steeds de muziek en de techniek hebt om op terug te vallen, hebben acteurs slechts de tekst. Als actrice, vertrok Reinhilde steevast vanuit die tekst. “Om een tekst te kunnen brengen, moet je begrijpen wat hij betekent”, klonk het. “Het is de emotie die je erin legt, die maakt of je zingt met je hart aan of uit.” Die overtuiging neem ik steevast mee, ook in mijn andere projecten.
15 jaar is natuurlijk een lange tijd en zoals in elk goed huwelijk zat er ook bij ons af en toe een haar in de boter. Haar gouden hart ten spijt, kon ze al eens fel uit de hoek komen. Dat botste soms, maar na een tijdje we vonden elkaar toch weer terug.
Voor Theater aan Zee grasduinen jullie doorheen het oeuvre van Tutti Fratelli. Hoe kwam het liederenprogramma tot stand?
Dat werd vier jaar geleden nagenoeg volledig samengesteld door Reinhilde zelf. Aanvankelijk zou een groot fratelli-koor de scène van De Singel in Antwerpen betreden, maar corona stak daar een stokje voor. In plek daarvan werd het een intiem concert, dicht bij het publiek, met slechts 10 zangers op scène. In Oostende doen we dat nog eens over, uit eerbetoon aan haar en voor de gelegenheid aangevuld met teksten van twee fratelli en Nico Sturm. Dat Nico nu het roer overneemt en verse wind in de zeilen blaast, geeft hoop. Hij heeft, naar mijn aanvoelen, de juist visie en gevoeligheid om met Tutti Fratelli verder te varen.