Reservatie: info@tuttifratelli.be
Het volledige programma-overzicht vindt u hier.
Op zondag 24 november vertoont Tutti Fratelli de animatiefilms “Valse Noot” en “Omleiding November” tijdens het festival ‘Spiegels van de Ziel’. Deze twee vroege werken van Raoul Servais, beter gekend als de magiër van Oostende, zijn exemplarisch voor Servais’ sociaal-geëngageerde werk. Mythes, legenden, de nostalgie en de zwakkeren in de maatschappij kenmerken zijn oeuvre. We hadden Raoul Servais graag verwelkomt tijdens ons festival, maar de gure winterwind houdt hem in Oostende gekluisterd. Daarom gingen we nu al met hem in gesprek.
Tijdens het festival vertonen we “Valse Noot” en “Omleiding November”. Kan u iets meer over deze vroege werken vertellen?
“Valse Noot” is één van mijn allereerste films, een beetje mijn leerschool. De film heeft een zeker succes gekend en enkele prijzen behaald. Je zou kunnen zeggen dat hij vandaag een beetje verouderd is, maar ik vind dat er wel een zekere kwaliteit behouden blijft. Het gaat over het artistieke individu wiens kunst niet geapprecieerd wordt en daardoor in de marge belandt. “Omleiding November” is geen animatiefilm, maar live-action. Het maken van “Omleiding November” was een prettige ervaring. Enerzijds omdat ik het met een paar vrienden heb gefilmd. Anderzijds omdat animatiefilm zeer traag te verwezenlijken is, terwijl “Omleiding November” als een uitademing aanvoelde, het maak- en filmproces verliep heel snel.
We tonen twee werken uit uw beginperiode. Hoe blikt u daarop terug?
Als kind was ik al zeer geïnteresseerd in de animatiefilm, maar ik kende de technieken niet. Ik wist niet hoe men een animatiefilm verwezenlijkte. In die tijd bestond er geen school of een opleiding. Ik heb alles zelf moeten ontdekken. Ik wist bijvoorbeeld zelfs niet dat men bij animatiefilm alles beeld per beeld moet opnemen. Het heeft vele maanden, of laat ons maar zeggen jaren, tijd gevraagd voor ik de technieken begreep en kon toepassen in mijn films. Daarna heb ik animatiefilm onderwezen. Mijn studenten kwamen in een paar maanden tijd meer te weten over animatie dan ik zelf in jaren heb geleerd. Zij werden onderwezen, ik moest alles zelf ontdekken.
RAOUL SERVAIS OP FESTIVAL ‘SPIEGELS VAN DE ZIEL’
Wat vindt u van de aangekondigde cultuurbesparing?
Als je iets creëert wil je zoveel mogelijk mensen treffen en ontroeren. De besparing op cultuur is daarom een zeer erge beslissing van onze regering. Het is ontzettend spijtig, want als cultuur niet gefinancierd wordt, ben je als kunstenaar genoodzaakt commercieel werk te maken dat vooral geld opbrengt. Als je daarnaast ook (nog) geen grote naam hebt, ben je al helemaal afhankelijk van subsidies. Dat was alleszins ook zo in mijn geval. Ik mocht niet altijd, maar wel geregeld, op subsidies rekenen. En het is dankzij die subsidies dat ik kortfilms kon maken en een carrière kon uitbouwen. Ik hoop trouwens dat ik ook voor mijn volgende projecten nog op steun mag rekenen. Er staat een co-productie met Frankrijk en een nieuwe roman op mij te wachten.
U ervoer tijdens WOII zelf veel hongersnood en armoede. Bood kunst in uw ogen een uitweg?
Ik teken al van jongs af. Kunst was een manier om mij te kunnen uitdrukken. Maar tijdens WOII heb ik ook veel miserie gekend, dat was een zware periode in mijn leven. We hebben alles verloren, ons huis, onze inboedel. Mijn vader was krijgsgevangene en mijn moeder had geen werk. In het midden van die miserie bood kunst en schoonheid een oplossing, maar werd ik ook heel gevoelig aan mensen die in moeilijkheden verkeren. Vandaar dat ik sociaal geëngageerd films begon te maken. Wat jullie doen met Tutti Fratelli vind ik heel positief.
Mogen we uw werk lezen als een protest?
Absoluut. Mijn films zijn een protest tegen de ongelijkheid, de onrechtvaardigheid, tegen het brutaal kapitalisme, het egoïsme, het materialisme en het militarisme. Ik was vaak aanwezig bij de vertoningen van mijn films en was altijd ontroerd door de enthousiaste reacties van het publiek. Ik kon het effect bij mijn toeschouwer met eigen ogen aanschouwen. Dat stimuleert om verder te werken en mijn ideologieën van pacifisme verder uit te dragen. •
Geniet zondag van een meezing-dans-klap- en fluitconcert voor de allerjongsten (en hun ouders en grootouders), verwarm u aan een dampend kopje soep en plof daarna met uw kroost neer in onze rode klapstoelen voor een portie nostalgische en iconische animatiecinema van Belgische makelij.